İçerik
Paket servisi:
Microsoft platformunun otomasyonu, teknik desteği ve kolay kurulumu, sistem yöneticileri için Linux dağıtımları için kolay bir seçim gibi görünmesini sağlar. Ama en kolay yol gerçekten doğru yol mu?
Herhangi bir organizasyonda, uygun platformda karar vermek genellikle büyük miktarda planlama, öngörme ve pratik deneyim içerir. Sistem yöneticileri, fonlarını, mevcut donanımı ve son kullanıcı sayısını dikkate alarak kuruluşlarının kullanılabilir kaynaklarını dikkate almalıdır. Aynı organizasyonda meydana gelebilecek olası büyümeleri de hesaba katmaları gerekir.Birçok sistem yöneticisi, ağ mimarı ve benzeri personel, Microsoft'u platformları olarak seçerek, en çok seyahat eden yolu seçti. Microsoft ürün grubunun ünlü olduğu otomasyon seviyesini, teknik desteği ve kurulum kolaylığını düşündüğünüz zaman, bu kararın arkasındaki sebep oldukça açık. Ancak maliyet, güvenlik açıkları ve Microsoft'un izin verdiği kontrol eksikliği analiz edilirken, sistem yöneticileri kendilerine kolay yolun mutlaka doğru yol olup olmadığını sormaları gerekir. Bu büyük bir soru ve basit bir cevabı yok.
Tiger Woods Paradoksu
Belirli bir ağ için uygun Linux dağıtımını seçerken, sistem yöneticileri genellikle Tiger Woods evliliğinin çöküşüne neden olan aynı sorunla karşılaşırlar - sadece bir tanesine yetişmeme.Distrowatch.org adresini ziyaret ederseniz, cazip seçeneklerin çeşitliliği, sistem yönetimi dünyasında en az umut verici olanları bile olumlu olarak çağırmaktadır. Başlıca Linux dağıtımları arasında en popüler olanları, tümü KDE masaüstü veya daha popüler GNOME masaüstü sunan Ubuntu, Mint, Fedora ve openSUSE'dir. Canonical'ın en son Ubuntu dağıtımı, Unity olarak bilinen o kadar popüler, masaüstü olmasa da oldukça devrimci bir gelişme gösterdi. Ürünlerinin estetik açıdan hoş yönlerini geliştirme çabalarında, bu dağıtımların her biri, eski okul Linux kullanıcılarının bilmediği, baştan çıkarıcı bir GUI ortamı üretti.
Bu nedenle, bir ağ için uygun dağıtımı seçerken, belirli bir dağıtıma başlamadan önce bir kişinin dijital yulaflarını (… konuşması için) ekmesi en iyi olabilir. Bununla birlikte, istikrar adına, genel seçimden önce yeterli miktarda düşünce ve araştırmanın yapılmasının sağlanması, böylece verilen Linux dağıtımının birçok nüansının bir kuruluşun ihtiyaçlarına uygun olmasını sağlamak önemlidir. (Linux'ta Linux dağıtımları hakkında biraz bilgi edinin: Özgürlük Bastion.)
Güvenlik Battaniyesi Olarak Linux
Tahmin edilebilir görünme riski altında, Linux genellikle mevcut Microsoft dağıtımlarından herhangi birinden daha güvenlidir. Evet biliyorum; bilgisayar güvenliği kapsamlı genellemeler yapmaktan çok daha karmaşıktır. Son kullanıcı yetkinliği, ağ yapılandırması ve işletim sistemi yapılandırması gibi şeyler de dikkate alınmalıdır. Ancak daha popüler Linux dağıtımlarında izinler, parola şifrelemesi ve kaynak kodunun sağlamlığı gibi şeyleri hesaba kattığınızda, yukarıda belirtilen genellemeyle ilgili oldukça rahat hissediyorum.Network World'de yayınlanan bir makalede Ellen Messmer, dürüstçe düşünmediğim, Windows lehine bazı geçerli tartışmalar yapar. Temel olarak, Windows yamalar ve teknik destek için bir tür tek elden mağazalar sağlarken, açık kaynak kodlu Linux bu konuda her yerde bir tür. Ayrıca, Linux çekirdeğine erişim, yöneticilerin kendi ortamlarına daha elverişli bir şekilde kendi dağıtımlarını değiştirmelerine olanak sağladığı için, geniş bir avantaj olarak kabul edilir. Ancak Messmer, çekirdeğe bu erişimin, yönetici adına daha fazla uzmanlık gerektirdiği ve bu nedenle bir kuruluşun erişebileceği potansiyel sistem yöneticileri havuzunu sınırlandırdığı yönündeki tam tersi bir bakış açısı olduğunu savunuyor.
Tüm bu argümanları akılda tutarak, Id hala, doğru bir şekilde uygulandığında, Linux'un çok daha güvenli bir ortam olduğunu savunuyor. Örneğin, Microsoft tarafından sunulan kimlik doğrulama protokollerini alın. Kerberos protokolünün uygulanması, NTLM protokolünden olağanüstü bir yükseltme sağlarken, Microsoft, eski sistemlerle daha iyi entegrasyon için NTLM ve LANMAN kullanımını desteklemektedir. Ayrıca, Kerberos destekli bir etki alanındaki bir istemcinin etki alanı dışındaki bir sunucuyla kendisini doğrulaması gerektiğinde, istemci eski kimlik doğrulama protokollerinden birine geri dönmek zorunda kalır.
Tersine, Linux kullanıcı adlarını ve şifrelerini şifrelemek için tuzlu şifreler olarak bilinen bir konsept kullanır. Basitçe söylemek gerekirse, her kullanıcı adına rasgele bir dize (tuz) atanır. Bu dize, kullanıcının parolasıyla birleştirilir ve ardından özetlenir.Sonuç olarak, belirli bir ağdaki iki kullanıcı aynı şifreyi tesadüfen aynı şifreyi seçse bile, şifre dosyasında saklanan sonuç hash, diğerinden farklı olacaktır çünkü neredeyse kesinlikle hash içine dahil edilmiş farklı kullanıcı adlarına sahip olacaklardır. Linux'un doğasında bulunan diğer birçok özellik gibi, tuzlama kavramı basitlikle bir dahi örneğidir ve Linux'un Windows ortamına kıyasla güvenlikte üstünlük kazanmasının en önemli nedenlerinden biridir.
Bir Linux dağıtımına karar verirken, yöneticiler yukarıda belirtilen güvenlik özelliklerinin daha yaygın dağıtımların hepsine özgü olduğundan emin olabilirler.